18 خرداد 1398 16:44

در سالیان اخیر، ارتقاء آگاهی و دانش مردم در خصوص پیامدهای ناگوار تغییر اقلیم بر محیط زیست، اقتصاد و عدالت اجتماعی کم و بیش موجب بوجود آمدن یک مطالبه بین المللی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در کشورهای مختلف دنیا شده است.
در این میان، شهرنشینی و تبدیل شهرها به کلانشهرها موجب شده است تا شهرها مهمترین و بزرگترین مصرف کننده انرژی و در نتیجه بزرگترین منتشر کننده گازهای گلخانه‌ای شوند. بر اساس آمار سازمان ملل، شهرها حدود ۷۵ % مصرف منابع طبیعی دنیا، ۸۰ % انرژی عرضه شده و ۷۵ % انتشار گازهای گلخانه‌ای را به خود اختصاص داده‌اند. شهرها هم اکنون محل سکونت بیش از نیمی از جمعیت جهان هستند و پیش بینی می‌شود که که این مقدار تا سال ۲۰۵۰ به ۷۰ % افزایش یابد.
در سطح محلی، انتشار گازهای گلخانه‌ای و آلاینده اثرات مخربی بر سلامتی و کیفیت زندگی می‌گذارد و هزینه‌های فراوان اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی را به جامعه تحمیل می‌کنند. در این میان برخی از شهرها در کشورهای در حال توسعه یک رشد شدیدی را تجربه نموده‌اند که این امر موجب بوجود آمدن مشکلات چند وجهی شده است. بعنوان مثال رشد سریع جمعیت، افزایش آلودگی محیط زیست، شکل گیری ترافیک‌های سنگین که همه این‌ها موجب افزایش شدید مصرف انرژی، آب و منابع طبیعی دیگر شده‌اند.